Sonsuzluk gibi Şiiri - Ata Kızı

Rüzgârın, usulca dokundu kalbimin derinliklerine,
Tıpkı çiy tanesinin papatyanın tenine dokunduğu gibi,
Açtırdı yapraklarını gökyüzünün mavisine,

Düşüyorsun çise gibi avuçlarıma ya yağmazsan bir gün yüreğime,
Çöl ıssızlığında kaybolurum diye
Korkuyorum.

Sağanak gibi yağıyor dualarına ruhum,
Ama görünmüyor duvarlarımdan.
İçimde bir nehir çağlıyor,
Fakat sessizce akıyor kıyılarına.

Gözlerimde, yılların tozuyla silinmiş, kırık bir umut var
Lakin, kaybolmuşum ayaklarımda
Tutamıyorum.

Med cezir dalgaları ürkütür kum taneciklerimi, sürüklenmekten belki bilmediğim bir denizden.
Gökkuşağına sığınıyorum.

Belki de ben, kaybolmamı bekleyen bir kayboluşumdur.
Sanki sonsuzluk gibi…