Sana seslendiğim her kelime,
zamansız bir rüzgâr gibi esiyor,
yüzyılları delip geçen yankılarla.
Bir çağın değil, tüm çağların içinden
sesleniyorum sana.
Gözlerin, Homeros’un destanlarında
deniz kadar derin mavi,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta