Başımızın üstünde yeşil bir gök,
Güneş ince ince süzülüp düşüyor omzuna.
Hava nemli, yoğun bir toprak kokusu,
Ve içimize işleyen o derin ferahlık
Elim elinde, parmakların parmaklarıma kenetli.
Sanki dünya sadece burası,
Geride bıraktığımız şehirler,
Yetişilecek saatler, kaygılar yok.
Hepsi o yeşil duvarın ardında kaldı.
İçim içime sığmıyor,
Göğsümün ortasında tarifi zor bir his,
Çocuk gibi sebepsiz, şen bir gülüş yüzümde.
Adımlarımız yavaş, acelemiz yok,
Zaten varacağımız bir yer de yok.
Sadece bu an var,
Bastığımız yumuşak zeminin hissi,
Bir de kuşların o hiç duymadığım neşeli ıslığı.
Hafifledim, kuş tüyü gibiyim yanında.
Ne bir hüzün kırıntısı aklımda, ne bir endişe,
Sanki cennet dedikleri şey,
Seninle yeşilde yürümekten ibaret.
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!