Oransız bir aynanın
Zarifler tüllendiren yüzünde
Anneliğin hakkı ise, ipekli ivmeler
Şifresiz,
Işık sadesi süzülmüşlüğüyle … inci inceler,
Eşi bulunmazlığın Opus Bestesidir ki,
Yevmiyesine tayin olan canyongalarının vebaline
Numarasız,
… Ayrımsız,
Ve yenilmesiz bir arzunun ahdedilmiş gizlerinden
Dolana dolana damarlarına kaygılarını kamçılayan
Adamakıllıca yürek yüklü
Her yeni tan ağarmalarında salınacak dallarını kurmaya
Kendi omzuna gönlünü kırıştırmadan toprak eyleyip,
En çig beyazlığı ile
bir dilim ağız tatlılığını senin olsun diyerek
Sihirli kuluncunda gezdire gezdire dünya zahmete herşeyi yerli yerine
ve pembeleri de baharlara,
O büyük cömertliğin veren elleridir
Anneliğinkiyse,
Eger öyleyse; yüreği sökülüp atılmış ormanlarca,
Asri
Bir ağacın boyvereninden cicekli senfonisi,
…Toprağını yabanlığa sevdiren humus,
Geleceğini köklerinde tutan Omca ' nın
Binbir deryasında deniz gibi Martiları,
Sahili,
Ey..! Durdukca duran Şey, Ey Hareket..!
Sulh idi bunda bütün hususa sonsuz evren
Posta postaya sicil ve defter dünden razı geldiydi
Almış, ulaşmış oldugu sahibinin,
Sir tutan satırların sihirsiz mürekkebine yazan
Değilse kimin ne mümkünüydü? Yere göğe sığmayan,
Gözünde fer, dizinde takat, uğrunda hayat;
Sevmek soyundan değildiyse birdaha ve birdaha
Sesine yereden ve nefesinde yasayan yüregi;
İnsan.;
Annesinden büyümmemişse, yoktur o milat..yaşama yavan minderini yaya yaya
Hiç bozulmamış tutkusuyla,
bile bile bugüne kadar gecmişi getiren
Bizden sonralar…Ekin…..Atan şafak..
Baska Harman…
Hali nicelerden …yarenine …kopuş kopuş
Tümü kuskusuz cocuk,
Bizden ilk ve bizden sonra bitmeyen
Solan yerlerinden çillenen değer emekleriyle
Unutarak sönen,
Animsayarak dirilen canlı cansız cümle tabiat
Göz kirpiklerinin cesareti dogrulupta,
Karanlığın içinde uyanan düsün,
kıvılcımlarına sırılsıklam ateşler düşürdüğü
O, güzel Anne gözüyle bakan bakıştır çünki,
Fünyelenmiş bütün Nükleere kafa tutmaların cesuru
Ve pamuk yumuşaklığıyla Ham meyvelerini büyüten Anaç
Çünki.. sevmek damarı tutmasındadır bütün sır
Ve kuraklıklar biter – Bütün çöller yağmur olur.
Gücenmeden, hicmi hic …erinmeden,
Diplerinden seyreden fidelerin de… yapragına,
Cıngılına-budagına gün deginceye,
Kendi kendine firaridir hayat büs-bütün…
Evvelini nesline örgünen dilli güllü
Bağını sürüp bir damla sevgiden
Hakkıyla ve hepten…
Hayli zamana insan olduğu..
Seyfi Karaca.......Ocak / 05
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 3.12.2009 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfi Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/03/sonsuzlugun-senfonisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!