Sonsuzluğun Rengi Değişti

Yakarışlar içindeydi çocuk ve ekledi
Gökyüzü istemiyor yeryüzünü
Gökyüzü artık istemiyor dedi
Bana kalırsa tertemiz delirmişti

Nasıl mümkün olabilirdi böyle
Çünkü ikisi birbirlerini tamamlıyordu
Herkesin hayatı için ince muvazene
Şaşınca herkes korkuyordu haliyle

Şiirler düşündüğü kadar temiz bir şule
Kelimeler ise renkli değilmiş
İnanması zor mazi akıbetinde
İnanmak istediği gibi değilmiş

Temiz saf ve güzelden ibaret
Kendini kandırmasından ibaretmiş
Bu acıyı birde benim kalemimden tat
Her rengi var edebildiği gibi insanoğlu üzerini tekrardan siyaha boyayabilirmiş