Sonsuzluğun Kıyısında Şiiri - Taylan Güzel

Sevgilim, ellerim titriyor,
Kalbimden dökülenleri yazmak o kadar zor ki,
Her kelime sana dokunmak ister,
Ama yetmez hiçbir sözcük, hislerim o kadar derin ki.

Seninle geçirdiğimiz o anlar,
Sanki zamanın durduğu yerlerdeyiz.
Ellerin yüzüme değdiğinde,
Dünya duruyor, sadece biz varız, sadece ikimiz.

Ne geçmişin yükü, ne geleceğin belirsizliği,
Sadece gözlerinde kaybolduğum bir an.
Kalbim seninle yeniden atarken,
Her şey seninle anlam buluyor, bir mucize gibi.

Bazen düşünüyorum, bu gerçek mi?
Bir rüya gibi, ama hiç uyanmak istemediğim.
Sen yokken eksiktim, yarımdım sanki,
Şimdi seninle tamamlandım, var oldum yeniden.

Her dokunuşun, her öpüşün,
Bir parçamı daha sana bırakıyor.
Zaman ne kadar geçerse geçsin,
Bu sevgi hep bizimle olacak, sonsuza dek.

O ilk öpücük...
Sanki zamanı durdurduğumuz o an,
Hep aklımda olacak, ne olursa olsun,
Sonsuzluğun başladığı yer orasıydı, seninle birlikte.

Sevgilim, her nefesimde sen varsın,
Her anımda, her düşüncemde.
Bu sevgi sadece bir his değil artık,
Benim kimliğim, varlığım seninle bütünleşti.

Seninle geçirdiğim her an,
Bir ömre bedel.
Seninle var olmak, seninle yaşamak,
Bir lütuf, bir şans… Ve seni,
Sonsuza dek seveceğim.