yokluk, hiçlik, ölüm
üşür içimde yaşarım herşeyi
yaşarım geçmiş bir anı ellerimi çekip
çamaşır toplarından
seviyorsam da ayrılığın canevinde
üşür konuşmam
sonsuzluk
son bİr engel
artık dolaşsın istemem ayakLarımın
o ne Kadar kaçsa da içine
hep baNa doğru gelir
bilmiyor mU ki çaldığını ışığını gözleRimin
esirgeyen ve bağışlayan
ellerin açıyordu bir şafağı sevdiğim
varlığındı sebebi bu inancın
bu baskında ki izlerin bu silsilesindeki
ayrılıklarda gözyaşlarının ve
yılmaz yıkılmaz inadı militanın
ötesi berisini bilmem
sen noktamsın!
05.12.12
sancaktepe
Kayıt Tarihi : 6.12.2012 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!