Sonsuzluğa Uzanan Akşamüstü

Sonsuzluğa uzanan bir akşamüstündeyim şimdi.
Gece bile karanlığına sığınmış.
Beni sorma,
Soran olursa da kırılmış umutlarını sayıyor dersin.
Müptelâsı olduğum saatler sıralanmış,
Sırdaşlık ediyor yalnızlığıma.
Kahreden bir bekleyiş aslında,
Hasret dediğim avuntu kelime.

Sonsuzluğa uzanan bir akşamüstündeyim şimdi.
Gitmez dediklerimi asıyorum düşüncelerimde.
Bir yandan da gelecek hayallerim için yer açıyorum,
Tıka basa dolu misafirhanemde.

Bir akşamüstü sonsuzluğa doğru kısa ve yavaş adımlar atıyorum.
Zaman yine geceye süsünü veren karanlığın vakitleri.
Beni sorma,
Soran olursa da kahreden bir bekleyiş içinde,
Yalnızlık ve sessizlikle savaşıyorum.