Küçük, afacan bir çocuktum
Yaralar vardı dizlerimde..
Canımı acıtırlardı pantolonumun içinde
Yürürdüm bilinmezliğe...
İlk aşk acımda dizimdeki yaralar gibiydi..
O da yaktı canımı,
Ve...
Hala da yakar zaman zaman...
Hiç büyümedim zaten
Bugün de hala...
Hem dizimdeki yaralardan,
Hem de aşklarımdan acı çekerim..
Ve...
Ve, git gide daha da bilinmez bir hal alır bilinmezliğim
Belki de hiç bilemeyeceğim
Ne mutlu, sonsuzdur karmaşam...
Ankara – 13.10.2005 16:45
Bora BayraktarKayıt Tarihi : 12.4.2006 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!