Sonsuza Sesleniş Şiiri - Zeynel Abidin T ...

Artık beni, sonsuzluğun ardındaki ulaşılmazlıkta ara.
Ben, görme şansının olmayacağı yerdeyim.
Beni, henüz olmayan bir evrenin girişinde bekle
Ve anla yitirdiğin aşkın uçuşunu.
Bedelsiz bir sevgiyi tepmenin ağır bedelini.
Bulutlaradan ağlama iste kendin için
Geçmişte kalan mutlu günleri an
Ve bir daha geri iste o günleri
Gelmeyeceğini bile bile...
Susadıkça geçmişe,
Yüreğindeki pişmanlık pınarından iç,
Uykusuz gecelerine yeni karanlıklar ekle.
Gülmeyi unutmak varmış sevinmeyi anamamak...
Acıyı yutkunmak varmış, sevgiliyi anlamamak...
Sen kendine yetmeyeceksin biliyorum.
Ben olmadıkça sen hep var olacaksın
Ve var olduğun yerde ben olmayacağım.
Yok olmayı istemek varmış, hayatı aşmak.
Canı salıvermek varmış, zamanı taşmak...
Susmak varmış sesizce bir serzeniş
Ve haykırmak varmış, sonsuza bir sesleniş....