Sırra kadem bastı kalemim.
Kelamı yetmez meramımı izaha.
Elim ermez zihnimdeki kelama,
Elim kalem tutmuyor benim.
Ne yapsam da mürekkep aksa?
Dünyanın her bir yanını içine alsa.
Evren mürekkep olup çay gibi aksa.
Elim kalem tutmuyor benim.
Yetişin harfler, imdadıma yetişin!
Bu, hikayesidir manaların, harflerin, tükenişin.
Kaç kere denedim imkanı yok bu işin.
Elim kalem tutmuyor benim.
Kayıt Tarihi : 20.11.2021 14:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tükenmişlik ile arız olan zihin okyanusunun çölde bir damla suya muhtaç hali
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!