Sonsuz yankı Şiiri - Sedat Gümüş

Sonsuz Yankı

Şimdi sen sorarsın, "Neden bu son?" diye belki,
Cevabını arama, ne bir mektupta ne de bir telde.

O neden, benim içime attığım her bir hayalde,
Senin beni hiç duymadığın, o dipsiz kör vadide.

Konuşsaydım, bilirdin, kelimeler ihanet ederdi,
Oysa suskunluk, en saf, en dürüst gerçeği söylerdi.

Bu elveda, ne bir kaçış ne de bir son veriş,
Sadece yorgun bir kalbin, artık kendi içine girişi.
Git ve boşver tüm o yalan vaatleri,
Yüreğimdeki bu ağıt, sensizliğin zaferi.

Eğer bir gün o sebebi gerçekten bulmak istersen,
İşte o an, sustuklarımın sonsuz yankısını dinle...
O yankı, sana her şeyi, en baştan anlatır…

Sedat gümüş
30/02/2024