Bir gün rüzgar esmekten vazgeçtiğinde,
Dur ve dinle derin sessizliği,
Yalnızlığı vur iki kadehe,
Gör dibini şişenin.
Sonsuz yalnızlık biçilmiş kaderinin şerefine..
Kayıt Tarihi : 12.5.2006 18:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!