Sonsuz Sevgi Şiiri - Güven Tekin

Sevmek, ne güzel şey değil mi?
Her şey sen oluyor, sen kokuyor güller.
Seni gördüğümde açıyor güller.
Vaktin nasıl geçtiğini anlamıyor insan.

Bir bakmışsın bir asır bir saniye oluvermiş.
Sen yokken duruyor zaman, dönmüyor dünya.
Sen yokken karanlığa gömülüyorum,
Bir gülüşünle aydınlanıyor günüm güzel gözlüm.

Mevsimler seninle daha güzel,
Seninle aynı dünyada,
Aynı havayı solumak mükafat.
Ne de olsa sen geldin dünyama,
Gönlümün en güzel yerine.

Papatyalar, seninleyken hep
Seni seviyorum çıkıyor bahar gözlüm.
Sevmek bu olsa gerek,
Bitmek bilmeyen sonsuz sevgi.

Menfaatsız, çıkarsız...
Sadece mahsumca sevmek,
Sonsuza kadar.

Gönlümü kırma,
Sonsuz sevgimizi yaşatalım
Alemi mahşere kadar.
Gözlerden uzakta,
Kalplerimizin en derin kuyularında
Yaşatalım sonsuz sevgimizi.

Geçmişim de geleceğim de sensin.
"Bunca sevgi saklanır mı?" diyenler de
"Nasıl bunca sevilir?" diyenler de olacak.
Şimdi ve yarın da
Ben, seni sonsuz sevgi ile
Sevmeye devam edeceğim.

Yürek yangınım, can sızım!
Özlem duyarım sana,
Seneler geçse de
Unuturmuyum hiç?

Seni unutursam eğer,
Aldığım nefes haram olsun bana.
Eski günler canlanır gözümde
Ama sonsuz sevgiyle yaşatırım seni.

"Off!.." çeker yüreğim.
Seni sevmek, sevilmek
Ne güzel şey değil mi?