Sonsuz Sevdam Şiiri - Nihat Gülle

Bir kerecik güldün yüzüme ah be felek
Hep ağlattın beni olmadın bana melek
Sana yakışıyor mu maşukunu ağlatmak
Hiç yaraşıyor mu sevdalı gülüşünü saklamak
Seni deli divane gibi severken acı çekmek
Gece sabahlara kadar hasretine dayanmak
Ben sevdanla inlerken sana nasıl mutluluk dilerim
Bir kez döneceğim de seni mahşere dek beklerim
Seni benim kadar kim sevebilir söyle bana meleğim
Seni ben gibi kim sarabilir de bana gül yüzlü kelebeğim
Seni sevmiyorum de bana ki ben de yarama tuz basayım
Bu sonsuz aşkı bende taş basıp bağrıma yüreğime gömeyim
Ama biliyorum sende beni çok ama çok seviyorsun
Sevgilim,aşkım birlikte engelleri aşabiliriz biliyorsun
Niçin korkuyorsun neden kaçıyorsun benden güzelim
Aşktan korkulur mu gel seninle dünyaları gezelim
Birlikte her güçlüğü yenebiliriz hadi aşkım dön meleğim
Seninle tüm engelleri aşabiliriz biliyorsun can çiçeğim
Sonsuz aşkımız sona ermesin Rabbimden seni diliyorum
Birlikte çok ama pek çok mutlu olacağız bunu hissediyorum
Sonsuz sevdamız sonsuz karanlığa dönüşmeden kavuşalım
Birlikte sevgi dolu yarınlara,mutlu günlere kucak açalım

Nihat Gülle
Şair ve yazar