Sonsuz Sessizlik Şiiri - Zeki Uçar

Zaman bulut oldu mavi göklerde,
Gölge oldu bazen,bereket gibi düştü toprağa...
Geçmiş olur birazd(AN)
Hızla dönüyor dünya, yavaşladı zaman,
Yıllar eridi; çok uzun sandığımız,
Gün batımı, sonudur gündüzün.
Gecenin her yerinde.
Akşamın, karanlığını yansıtır yüzün,
Martı sesleriyle sökülen şafak yok!
Yok artık bahar esintileri, yeşilden.
Gerçek ve düşü aralayan sis,yaşamla içiçe.
Hayallerimi bir deniz suyunda sakladım.
Ve gönderdim uçsuz bucaksız maviliklere,
Uçacak sandım kelimeleri, kelebek hafifliğinde,
Kelimeler, biraz da uzak mutluluktan,
Ve aşktan soyunmuş; kuru bir dal misali.
Zarif bir şiir örgüsü gibi, sona erdi o an,
Ve huzurlu bir uykuyla gelen
Sonsuz sessizlik...