Sonsuz Özlem Şiiri - Mehmet Ksk

Seninle bir sonbahar akşamı tanıştım,
Gözlerin, gecenin yıldızları gibiydi parlak.
Ellerin değdiğinde kalbime,
Zaman durdu sanki, dünya sadece bizdik.

Birlikte yürüdüğümüz o yollar,
Artık yalnızca ayak izlerimi taşıyor.
Sen gittin, ama her köşede senin adın var,
Sanki her nefeste, her rüzgarda sen varsın.

Geceler uzun, sensiz çok soğuk,
Her yıldız sana bir şiir fısıldıyor sanki.
Bir damla gözyaşı, usulca süzülüyor yanağımdan,
Her damla senin için, her damla bir hatıra.

Kalbimde bir boşluk bıraktın, dolmuyor,
Ne zaman seni anımsasam, içim yanıyor.
Zamanla geçer dediler, ama yanıldılar,
Çünkü sen gittin, ama sevdan kaldı.

Bir anı kaldı elimde, kırık dökük,
Bir resmin var artık sadece ellerimde.
Seninle gülmek vardı, seninle yaşamak,
Ama şimdi sadece seni özlemek var.

Geri dönmezsin biliyorum,
Ama her gece dua ediyorum.
Belki bir gün, belki bir rüyada,
Yine ellerin değecek ellerime.

Bu hüzünle yaşamak zor, ama senden vazgeçmek daha zor,
Çünkü bir kere sevdim seni, bir ömür yetecek kadar.
Ağladığım her gece, adın dökülüyor dudaklarımdan,
Ve biliyorum, artık sen yoksun... ama hep kalbimde olacaksın.