Ruhun Hep Önüm Sıra Yürüdü
Ben Yalpalarken Ardından,
Ruhum Dokunamadı Kavuşamadı Hiç Ruhuna,
Yanındayken Bile Ruhun, Uzak Ve Yabancıydı Ruhuma,
Tam Dokundum Derken Sıyırdım Yine,Yine Uzaklaştın,
Yine Ulaşılmazı Oldu Ruhun, Ruhumun,
Ağladım,Güldüm,Düştüm, Büyüdüm, Büyüttüm
Sana Ulaşamadım Hiç,
Sen Hep Sol Yanımken,
Sol Yanım Hep Seni Beklerken
Benim Bilinmezim,Gizim
Bunca Bekleyiş, Yaşanmışlık,Yaşlanmıştıktan Sonra
Ruhun En Büyük Korkum Oldu Ruhuma,
Çünkü Ben Artık Yol Olmuşum Bilmeden,
Sonu Olmuşum Bilmeden
Yolumun Ve Ruhumun….
Kayıt Tarihi : 1.3.2020 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!