Sonsuz Olmuştuk Şiiri - Hakan Balcı 2

Bir sevda masalında buluştu gözlerimiz,
Yalnız rivayetler vardı orada,
Susmalıydık ebediyen ve de sustuk
Bıçak açmayan dudaklarımız kaçtı birbirinden,
Hiç olduğumuz içindir belkide
Bilinmezde kenetlendik biz,
Anlaşabiliyorduk görünmez kalabalıklarda,
Ama kaçıyordu dudaklarımız,
Dur diyemezdik onlara,
Ve kaçıyorlardı,
Yasak mısralarda kafayıyı bulurduk
Sarhoş satırları dağıtırdık kendimizce
Ve gözler,
Hiç ayrılmadılar
Ağlamamaya yeminliydiler,
İçimize akıdırdık biz de
Cam gibiydiler ve kanatıyorlardı,
Biz o masalın hiç bir yerinde olamazdık.
Beliriverdik orta yerinde aniden.
Hayalmidir bilinmez
Hüznün sesi işitiliyordu
Onunda boğazına düzülüyordu kelimeleri,
O nı anlıyordum
Sadece o anı anlatıyordu,
Gerçeklere yer yoktu
Ve kabullenemedik yalanı
Boşluk ve sis dünyasıydı adeta
Acıyordu halimize gözlerimiz,
Susuyordu acılaşan sözlerimiz
Ama dudaklarımız kaçıyordu
O masalda yer yoktu bize,
Kara mürekkebini saçıyordu üzerimize
Ama yok edemezdi bizi.
Birbirimizin zehriyle dolmuştuk,
Biz o an sonsuz olmuştuk......