Ölümüne Aşk Şiiri - Hakan Balcı 2

boş karanlıklarda gölgeni aradım hep
yüzünü ellerimin içinde avuçlarımda hissettim çoğu an
göz yaşlarım sel olup aktı hep ardından
hiç bir zaman utanmadım uğruna ağlamaktan
karanlıklarda etrafıma ışık saçardın benim
bana yaşama isteği acılara katlanabilme gücü verirdin
hüzünler bile bir başka çekelirdi senin yanında
gülüşler bir başka içten olurdu sen varsan eğer
şimdi gündüzleri bile benim için karanlık
geceler ise bir mum ışığı gibi aydınlatıyor içimi
yüreği ne başı nede sonu belli olan bir dipsiz kuyu misali
battıkça batıyor günden güne can veriyor
hayalimde yaşattım seni
çünkü hayalimde bir başka güzeldi gözlerin
gülüşlerin daha sıcak
bakışların ise daha bir anlamlıydı
bir zamanlar seni kollarımın arasına alabilme şansını veran kader
şimdi hasretinle yaşamayı
hayallerinle avunmayı öğretiyor bana
en azından hayallerimde yaşatabiliyorum seni
en azından hayallerimde öpüyorum seni kırk yıllık sevgililer misali
gerçekte olmasanda hayallerimdesin her an
ama gerçekteki gibi değil hayallerdeki gibi
ama vefasızlar gibi değil
ama seviyorum deyip gidenler gibi değil ölümüne sevenler gibi
BENİM GİBİ