...Sonsuz Kere Şiiri - Mustafa Akyol

bu gece
bilet aldım sabah ilk otobüse.
sabah esintileriyle
son sıcak nefesim buluşacak
otobüs camının üzerinde...
o buğudan bakacağım sana ve bu şehre
belki son kez ama sonsuz kere...

ilk ışık sızınca gözbebeklerinden içeri,
o buğuda göreceğim gözlerini.
sen hissetmeyeceksin.
bir bulut hissedecek gidişimi,
ağlayacak geçtiğin kaldırımlara...
nasıl geçiyorsan göz göre göre
ezerek yüreğimi
o kaldırımlardan da geçeceksin.
belki son kez ama sonsuz kere...

beni kaybettiğini anladığında,
herkes gibi en son baktığın yerde bulacaksın
sana bıraktığım gökkuşağını...
boşuna arama, ben aldım beyazını
çünkü sana yakışmazdı...
ışık oyunu sanma gördüklerini
büründüm ben o gökkuşağındaki tüm renklere...
belki son kez ama sonsuz kere...

otobüs hareket ettiğinde
hep geriye saydığım günlerimi
ileriye doğru saymaya başlayacağım.
seni bırakıp gidemezdim belki benim olsaydın...
o yüzden duygularımı bırakacağım burada
ve içim rahat gideceğim o şehre...
belki son kez ama sonsuz kere...

derin bir nefes aldım
geceden ciğerlerime
sonra bir nefes çektim sigaramdan
aynı havayı soluyoruz diye.
belki son kez ama sonsuz kere...

içim acımıyor sanma
senin gibi değilim ben
ağlamadan buradan gidemem.
seni öleceğim bu gece,
seni yaşayamadığım için...
belki son kez ama sonsuz kere...