Sonsuz Kampana Şiiri - Kağan İşçen

herşeyi bırakıp gideceğim mavi boşlukta
seni terkedeceğimi adım gibi biliyorum
ölümün beni çağırdığı loşlukta
sadece seni pervasızca anımsıyorum

otel odaları kimliksiz yolculuklar sahipsiz sevişmeler
sokaklarda başıboş saçları yağlanmış kirlenmiş köşebaşları ön yargısız döl yatağı berketinde kaygılanmışlığım derbeder
nereye tutunsam hayatın sanrısız tanıksız saklanmışları

yeşil bir resim tedarikli tevazusuz olmalı aşk
trenler makas ayrımında gözyaşları vagonlarda
ben istasyonda seni bekleyen son yolcuyum
sirenler çalıyor ayrılığa çalıyor raylarda sonsuz kampana