Sonsuz İzler Şiiri - Efe Güngör Gülsever

Bir yüz vardı, silinmez hafızamdan,
Bir tebessüm, bir bakış, sıcak yazlardan.
Adını unuttum belki, sesini de,
Ama gözlerini görüyorum geceler de

Yollar nerelere savurdu seni?
Rüzgâr, hangi kıyıya taşıdı ismini?
Birlikte koştuğumuz o sokaklar,
Şimdi yalnız, sessiz, ve gri mi?

Yüzünde saklıydı belki bir sır,
O günkü gülüşün içimi ısıtır.
Bir pencere önünde durmuş gibiydim,
Gitmeni izlerken çok sessizdim.

O an zaman mühürlendi sanki,
Her şey dondu, yalnız kalmıştım baki.
Ama bir sorum var rüzgâra şimdi,
Neyse rüzgar eser istediği yöne
Benden selam söyler senin Nazlı gönlüne.