Sonsuz Günah Şiiri - Gülhan Özkara

bir de hayvanlar boyutu var
insan olmanın
onlar birbirini yer
karınları doyar nasıl olsa
denilebilir belki vahşi hayat için
afrika asya ve diğerleri
bazen de kuraklık olur
ulaşamazlar sulara
uzun yolculuklardan
her yer bir yemek ziyafeti olur
etçillere
ama şehirlerdekiler öyle değil ki
insanların gözlerinin içine baka baka
yiyemezler ki birbirlerini
kuyruklarını sallayarak
vücutlarını küçülterek sokakta
insana sokulur köpekler
yiyecek isterler anlarsan
işte bu noktada devreye
sen gireceksin
insan girecek yani
korkulu gecelerde
bir alarm sistemi gibi çalışan
hırsızı uğruyu haber veren
bu mukaddes hayvanlara
borcunu ödeyeceksin
biz kaç sayısız günah
kazandık böyle
eğri otur doğru konuş söyle
sana müteveccihen
gelmedi mi hiçbir enik
ama birşey vermedin
ne süt ne ekmek ne kemik
durdurulamaz mı bir araba
alınamaz mı iki kutu süt
kap kacak mı bulunmaz
söyleyin ey cebinde parası olanlar
parayla ne alınmaz
elli katlı gökdelenleri
dikiyor da para
trilyonlar her sene gidiyor da kumara
hayvan hakları savunucusu
birkaç sosyete kadın hariç
biz ne yaptık
köpeğin karnına en büyük taşı
başı örtülü kadınların
çocukları atıyorlar
sorarsanız dini İslam
şehirde sığışacak yer bulamıyor
zavallı köpek
söyleyin bu çocuklar
insanlara neler yapmaz
bir terör talimi gibi
büyüyorlar şehirlerde
ne anası durdurabilir
ne babası
ne öğretmen ne jandarma ne polis
kanıyor iyi insanların kalbinde
vicdan denilen ulvi his
28 Mayıs 2014