Denizde ya da mezarın dibinde.
Issızlarda, ya da limanların dalga kıvrımında.
Nerede olursan ol,
Ben bulurum, ben yaşarım seni.
Eğilmem, bükülmem, anlıyor musun?
Sararıp solsam da bir bahar gelir.
Yıkılsam da Rabbim elini verir.
Hani bir dünya düzenidir.
Sen de yaşa, sen de kır zincirlerini.
Tükenmez şiirler, ele geçmez anılar içinde.
İşte ikimizin öyküsü, işte ikimizin ışığı.
Lodoslardan sıyrılırken sen yine aklımda.
Bu geçit vermez yastıkta.
Resmin hala nokta gibi aklımda.
Nereye vuracak bu adam.
Nereye sığınacak bu çocuk.
Ver bana uçurtmalarımı.
Ver bana yüreğinin limitsizliğini.
Sevdikçe bir kere daha sevelim.
Barışalım ve gün batımına kadar şenlenelim.
Çünkü yaşamak bazen ölmektir.
Çünkü toprak ölümün bereketidir.
Mezarım da olsa yine seveceğim.
Gözyaşım da olsa yine güleceğim.
Nefret de olsa yine geleceğim.
Unutma sevgilim,
Sen benim sonsuz gerçeğim.
Kayıt Tarihi : 5.5.2016 01:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!