kuş tüyü uçarılığıyla özdeş bir ilkyaz başlangıcı
sarmalayınca her anımı hayat geçitinde noksansız
istisnasız elimin tersiyle ittiğim gündelik yaşamı
sevmeye başlıyorum saçlarına üşüşen tozlu yaprakta
çatılar ağlıyor sanıyorum soğuk ve yağışlı havalarda
çatıların üşümesine kıyamıyorım haykırırken zilzurna bacalar
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta