Sonsuz Bekleyişim! Şiiri - Ayşegül Kahraman

Onu beklemek sevmek kadar güç.
Günü, ayı geceyi görme umuduyla geçirmek,
Her zorluğu o gün uğruna dayanmak,
Hic benim gibi olmadığını canı benim kadar yanmadığını bilmiş olsam da ,
Kalbime gem vuramiyorum,
Unutmayı beceremediğim gibi,
Sevmekten ise kalbimi geri koyamıyorum,
Birde bekleyiş var ki,
Her beklediğim günden , aylardan daha bir üstün geliyor,
Gözlerim kapıda, kalbim telaşta ,
Üç beş aydaki özlem yüreğimi ona uçuruyor,
Yüzünü bir görsem, sanki tüm bekleyişim o anda yerin dibine girecek,
Kokusunu içime derin derin çeksem ,
Sonra yıllarca yine beklesem,
İmkânsızca sevmenin bedeli bu olmalı,
Tek kelimesine medetim oysa,
Sesini duysam göğe çıkıyor kalbim.
Eli telefona gidip, arasın diye duaları dilimde döndürmek ,
Çaresiz sevmenin en acı yanı..
Dolan gözlerimi göremeyecek,
Bekleyişlerimi anlamayacak biliyorum.
O , o hiç benim gibi sevmeyecek,
Yinede seviyorum,
Kapıdan içeri girse sarılsam boynuna
Yok pahasına harcadığım ömrüme, nefes olsa ..
Sevmenin hüzünle harmanı, kederi en ince damarına kadar hissetip,
Elinden dilinden hicbir şey gelmemesi,
İsyan değil asla değil duyduğum acının ifadesi,
Kalbime girdiği günden beri ,
Gülüşümün dağıldığı aylar göstergesi,
Ahh açabilsem , yüreğimi ona neler yaşıyorum bak diyebilsem.
Defalarca dememe rağmen,
Yüzünü sadece bir iki saat görebilme umudu ile beklediğim günlerin hesabını hic yapmadım,
Aşkta hesap kitap olamazdı, ben böyle hissederek sevdim,
Tek dileğim, ona duyduğum bu sevgiyi ,
ALLAH için anlasın, anlasın yeter..!

Yoğruldum kederle, defalarca piştim.
Yüreğim yandı, iliğim kemiğim çürüdü,
Onu düşünen aklım menzilini şaşırdı,
Yönümü kaybettim, her sokağım,
Her caddem o,
Onun kalbine gidiyor adresim,
Peki o , o kim bilir hangi adresi mekan belledi,
Bu düşünce deli ediyor,
Onun tarafından sevilmeyecegimi bilmek ,
Zaten mahvederken,
Birde kalbinin başkasında olduğu hissi,
Olan nefesimi de kesiyor,
Hala gözlerim kapı da ,
Gül cemalini gözlerken,
Hangi düğünün halayını tutuyor kim bilir?