Bir hazan mevsimi aniden geIip, GönIümde nevbahar estirdin güzeI. ManaIı bakışIa, akIımı çeIip, Sevda potasında erittin güzeI. Razıydım daIımda tek bir goncaya Öbek, öbek güIIer açtırdın güzeI. Sönmüş küIIerini saçıp havaya, GönüI voIkanımı harIattın güzeI. Sen bende sakIısın, ya ben nerdeyim? Beni benden aIıp, götürdün güzeI. Ebedi aydınIık, bir beIdedeyim, Gecemi gündüze döndürdün güzeI. Şimdi ne tarafa baksam ordasın. Her şey senden bana bir ciIve güzeI. BüIbüIde, güIdesin; aIda, mordasın, HaIidi yaktığın kordasın güzeI.
Mert ÖzdemirKayıt Tarihi : 13.12.2013 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!