Sonsuz Basamak Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Bir ben kaldım geriye,
Meyveleri can yakan,
Yelkeni yırtık darağacından,
Bir ben kaldım geriye.
Atılan her taş,
Sırtımla tanışmadan,
Ve söndürmeden güneşi,
Ruhumda yaralar açıp
Gözlerime çekip geceyi,
Yankısına mil sürülü devleri,
Yıldızlara saçmalıyım,
Yıldızlar bilmeli

Bir ben kaldım,
Yalnızlığımdan geriye,
Adam akıllı vartalara,
Yalnızlığım şayeste,
Nerede yoksul bir feryat,
Nerede,
Can çekişen canlar olsa,
Hangi ağacın yorgun dalı,
Hangi rüzgarla vurulsa,
Bir ben kalırım geriye,
Yakarışlarından geçmişe.

Nereye vursalar,
Acısı ilk bende sızlar.
Nereye baksan,
Düşmüşümdür orada.
Nereye varsalar,
Oranın gurbeti bağrımda,
Nerede ağlasalar,
Gözyaşları avcumda