Sonsuz Ask Şiiri - Serap Demirtürk

Uzattin ellerini gökyüzüne
Gülümsedin bulutlara
Sarilip kenetlendi
Ruhlarimiz çilginca...
Gözyasi miydik biz gözde,
Çiy miydik çiçekte?
Sustuk öyle...
Buhar mi olsam
Yagmur mu
Bilemedim.
Dört döndüm,
Savruldum, kivrandim,
Gözyaslarimla yikandim...
Rüzgara sigindim,
Duyuramadim sesimi
Yoktun, yoktun
Nerelere gittin...
Ay saklandi
Göstermedi kendini...
Yildizlara baktim,
Döndüler sirtlarini...
Günese meylettim
Yanan özüm,
Koruyla öpüstü günesin.
Döndüm, döndüm, döndüm....
Sen diye seslendim
Fisiltina yöneldim
Bensizlikte agliyordu ruhun
Kurumustu gözyaslarin...
Bu nasil vuslatti!
Buluttan siyrildi günes...
Tuttum ellerinden,
Sarildik ölesiye...
Samanyoluna karisip
Savrulduk sonsuzluga.

SERAP HOCA