Sonsuz Aşk Şiiri - Ali Oskan

Senden başka kimsem yok, her şeyim Sensin benim,
Anam, babam, kardeşim, eşim, dostumsun benim.

Onlardan sonsuz öte ebedi tek sevdiğim,
Seni Senin Aşkınla, Senin Sevginle sevdim.

Seni öyle sevdim ki; aşkın uğruna Senin,
Her şeyi yaparım ben, ancak olursa iznin.

Ruhum, nefsim, kalbimle bedenim kurban dedim,
Benden başka benim yok, neyi kurban edeyim?

Ruhum, aklım ve kalbim, nefsimde bunu ister,
Senin aşkın uğruna her şeyim fedadır der.

Yıllardır gözyaşımla Senden bunu diledim,
Bunlar kuru söz değil her şeyimle istedim.

İsteten Sen, veren Sen, vermesen istetmezdin,
Benim kurban olmamı yaptıran, yapan Sensin,

Senin ile arama nurdan perde istemem,
İstemem, Kâinata sultanlığı istemem,

İsterim hep Seninle, hep Seninle olmayı,
Hatta yerin altında kara bir taş olmayı.

Halk içinde Seninle olmanın heyecanı,
İhtizaza getirir bu aciz garibanı.

Bazen ise güldürür coşkunun doruğunda,
Bin renge dönüşürüm adını duyduğumda.

Kâinatı gezerim binerek zerrelere,
Girer çıkarım bütün semekten feleklere,

Adını anar iken, gül olur nefeslerim,
Gül olur, gülşen olur, nur olur sözcüklerim.

Dilim Seni söylerken bir bakarım kalbime,
Yerinden uçup gitmiş sonsuz enginliğine,

Şaşıyordum böyle bir aşk olur mu, beşerde,
Böyle bir aşk sonsuzdur, inanılmaz değerde.

Ancak Senden Sanadır, Senden Sana Allahım,
Sen en çok sevdiğimsin, Sen her şeyim, Cananım.

Senin iraden olsun, Sonsuz Güzel Allah’ım,
Senin iraden olsun, En Sevgili Allahım...

(10. Kasım. 2004 – İzmir)