Daha çocukluk yıllarımda tanıştım. Sonlarla annem bu çikolata son daha yok yoksa dişin çürür demişti.
Demek ki sonlar hep kötü ve hep acıydı. Çocuk aklımla sevmedim sonları ve hiç kabullenemedim bitişleri.
Sonra karar verdim sonların içindeki sonsuzlukları bulmaya.
Hep sonsuzluk istedim ve büyüdüm. İstediğim ki hiçbir şey bitmesin ve hiçbir şeyin bir sonu olmasın.
Sonra aşkla tanıştım.
Hayatima kalbime aldigim adamin tokat gibi yüzüme vurup gerçekleri bu son bakışım, son gelişim deyip pervasizca gittiği gün anladım
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta