Sonsuz Şiiri - Toykan Nar

Gözlerimin önünü yeni görür gibiyim.
Bir kadeh şarabın tadı damağımı keserken.
Gözlerimin başka bir şey görmesine gerek var mı?
Meyi ellerinden hayatıma sen dökerken.
Bak, gökyüzünden iniyor bulutlar
ve denize bakıyor kalbimin her penceresi.
Deniz usul abidesi, her var oluş ayak altında.
Öyle bir yerdeyim ki, ha boşluklar ha tıkışlar.
Öyle bir boşluk işte her yeri dolup taşıran.
İç çekişler var derin derin seslerin arasından.
O iç çekişlerde kokun vardır, cennet ayazı ruhumda.
Son bozkırlı at, son cesur aslan, son taş surlarla çevrili bir kale.
Son bozkırlı atın özgürlüğünde bul beni.
Son cesur aslanın kükreyişinde bul.
Son taş surlarla çevrili kalede gel kalbime misafir ol.
Seninle bozkırları yeşillendirelim ve dolduralım taylarla.
Sen kükreyişimde bul beni gel cesaretimiz tüm dünyada bitmez bilinsin.
Sen gel kalbime misafirim ol, ol ki bilinsin o Son kalenin adı alamuttur, ve neleri saklayan alamut aşkını sonsuza dek saklasın...