Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Gözlerinden gel gelince
Kırk yerimden bağlasalar duramam,
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
Yollar karlı dağdan aşmış aramam,
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
Karşı korum efendi me beyime,
Hat çekerim Vatanıma köyüme,
Sırtımı dönerim emmim dayıma,
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
Hele birde bakman kucak açınca,
Bakışın benliğim öte geçince,
Dünya altın olsa pul etmez bence,
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
Yalvarırım nazarını öte tut,
Sevgime olamaz pranga hudut,
Beni buralarda ne tutar sabit?
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
Işığa ne hacet bakman yeterli,
Aydınlattın gönlüm gözün gün ferli,
Yıkarım kal'ayı olsa Hayber'li,
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
Gözlerine bakmam gut gıda bana,
Pahamı biçilir? şöyle bakmana,
Ömer Çetinkaya yolcudur sana,
Bana gözlerinden gel,gel olunca.
21.02.1989
Ömer Çetinkaya
CONGERİ
SAYGILArla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta