Kendine gitmeli.
Kendine gittiğinde,
başlar en haklı yolculuk.
Kendine varolmalı yol olmalı insan.
Ulaştırmalı ve ulaşabilmeli.
Ulaştıran olmalı kendinden.
Kendinle gittiğinde kalabilmeli kendine.
Bir sen var ki yolsuz kendini gözleyen
İşte o sen kendini gözetleyensin sonsuz.
Ancak kendinde kalabilenler heryere ulaşabilenlerdir.
Varmak kendine, varlığından ileride bir varoluş, varış sonsuz duyuştur.
Beden dahi aldatıyor varolduğu için bir an. Görüyor ki varlık bedenin ötesiydi en vardan oluşan.
Yaşam dahi aldatıyor varolduğu için bir an. Gösteriyor ki yaşamak, yaşamın ötesi sonsuzluktur.
Kayıt Tarihi : 26.3.2012 01:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!