Bir insanın gözlerindeki parıltı, sadece gözlerini hayata kapadığı gün mü ışıldamalı? Onun ölmeden sarfettiği bir iki sözcük yetmez mi tüm planların, hedeflerin değişmesine? Bir dağ gibi dimdik duran biri, bu kadar çabuk pes etmemeli aslında. Ama hayat kimin canını alacağını sormuyor ki.. Şimdi o bir iki söz için yola koyulma vakti geldi.. Engelleri aşma, dağları delme, yüz çevirdiklerine elini uzatma, kilometreleri geride bırakma zamanı.. Senin en zor anında sana ihanet edenleri aklından çıkarmanın, son nefesini vereceğini bile bile o bir iki söz uğruna deliler gibi koşturmaya başlamanın zamanı.. Şimdi bir iki söz uğruna, varını yoğunu ortaya koyan, pek de sağlıklı olmayan yürekler nefes nefese.. Çünkü şimdi söz tutma zamanı geldi. Şimdi en sevdiğinin ölmeden önceki son bir iki sözünü, yerine getirme, onun en son dileğini gerçekleştirme zamanı.. Eğer bu işi şimdi yapmazsak, diğer tarafta yüzümüze bakmaz.. Yanlışa bakan suratımızı, doğruya çeviren adam.. Eğer şimdi onun son dileğini yerine getirmezsek öbür tarafta öpmemiz için elini uzatmaz bize.. Ha gayret be kardeşim.. Hayat sonsuz değil, ucunda ölüm var. Sonsuzluğun kimseye faydası yok be kardeşim.. İyilerden önce ölmenin zamanı şimdi.. İyilerin ölüşünü görerek kahrolmamak için kendi canına kıyma zamanı. Şimdi sırf o sözü yerine getirmek için, haram lokma yemenin zamanı. Eğer bizi yaşatacaksa, sözümüzü tutmamızı sağlayacaksa haram lokma yemenin zamanı şimdi be kardeşim.. Kafamda binlerce soru var aslında sana belli etmiyorum, neden burdayım, bunu neden yapıyorum, neden bir kul için canımı feda edercesine kendimi yırtıyorum.. Bunların cevabı içimde asıl sorular bunlar değil.. Benim aklımdakiler, neden onu daha çok yaşatamadım, neden babam yerine koyduğum adam da bu kadar erken öldü, neden hep biz kaybediyoruz neden? ! ! Bunlara cevap bulmanın zamanı şimdi be kardeşim.. Biraz daha sabır çok az daha sabır.. Gözleri açık giden baba dediğim adam gülümseyecek birazdan kardeşim.. Çok az kaldı, çok az.. Ha gayret.. O gülümseyecek ve bir ufuk daha açılacak gökyüzünde.. Hiçkimsenin daha önce görmediği, bizim ise görmekten asla bıkmadığımız bir güzellik belirecek gökyüzünde.. ve bize teşekkür edecek.. Sabret kardeşim, sabret.! Onun uğruna adam olmamıza çok az kaldı!
*İnsanın ölmeden önce gördüğü son şey meğer 2 kelebekmiş,
Çünkü bir günün nasıl geçeceğini en iyi onlar öğretirmiş..
Şimdi yaşadığın her gün için, her sabah günaydın demeyi bırak.. Kaldır kafanı yukarı.. Bu sabah da gözlerinin açmasına sebep olduğu için allaha binlerce defa teşekkür et!
Umutcan BayındırKayıt Tarihi : 20.8.2010 18:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!