Sonsuz Şiiri - Aşık Özlemi

Köhnemiş dünyanın son tekerleği
Çarpık çarpık yol almakta
Her taş bir leke
İnsanlık yolunda
Yosun kaplamış yürekler
Özünden yoksun tekerlek
Bata çıka ilerliyor
İnsanlık bataklığında
Ruhları sinmiş
Gazlarla kaplanmış sokaklara
Köşe başlarında
Bayılacak insan bekliyorlar
Suratlarını gizleyerek
Çalıyorlar kimliklerini
İnsanlık dükkanında
Bayatlamış vücutlar
Dökülüyor kanalizasyona
Birbir karışıyor
İnsanlık okyanusuna
Daha da kirleniyor
Birleşen her ruhta
Her bayatta
Alevler yükseliyor
insanlık cehenneminde