Sonsuz Şiiri - Umut Ülbegi

(Kolların)
Gece ilerliyor
ay dönümü sessizliğinde
yalnız beyaz çizgiler
yolları örtüyor
kimi sarmaş dolaş
kimi kendiliğinde

(gözlerin)
çocuklar
doğum günü çocukları
rüyalarında şekerden arabaları
çikolata soslu masalların kahramanları
anneleri üstlerini örtüyor
gece ilerliyor

(dudakların)
ağaçlar
gökyüzüne uzanmışlar
ve inadına dayanmışlar
delicesine bir yangın var
küle döndükçe
yeniden doğana kadar
yanmaktan korkmuyorlar
toprak ana gözlerinden öpüyor
gece ilerliyor

(yüreğin)
saray
sultanların yurdu
kazan kaldırmış yeniçeriler
kepçeyle durdu
topraklar, hazineler, hükümdarlıklar
zihinleri çevreleyen surları susturdu
sırlarını denize dökerken
Dolmabahçe'den Üsküdar'ı izliyor
gece ilerliyor

(sonsuz)
Bir garip aşık
türküsünü söylerken öldü
aşkından ayrı gömüldü

bir aşık garip
kollarına
gözlerine
dudaklarına
uzak
ve
aç
görüldü
sonsuza dek içinde yaşamaya ant içip
yüreğine örüldü