Sonrasızlık Şiiri - Selcan Adalı

ağaçlara tırmanmadık
bir yol üstü çeşmesi
yüzümüzü ıslatmadı
ıssızlığına şaşırmadık boş bir köyün
ve koşmadık mesela
çok özlediğimiz birine doğru
mavi yüzlerimizle
köşesinden çatlamayı sürdüren
bir camın ardında
koca bir yaz geçirdik

gariptir insan seviştiği şehirleri sayar
sevişmediği dağları sayamayacağından

yaşamak ister önce biraz
biraz daha yaşamak ister sonra
ve biraz daha yaşamak sonraları da.

ama karanlığın bir köşesinden
çatlamaya başladığı o gece
şarabın tokuşturulan son kadehleri
ve okunan son şiirler ile
bozulan bütün biçimlerde
sonrasızlık biçimini bulur

sonrasızlık...
daha fazla ne acıtır.

23.09.2015 Bulgaristan