hüzünler ülkesinde dün akşam
korsandı yelkenim ummanda
vurdum kalemi aklıma
en aşina dost kucağında
avucumda bir müjde böceği
-vakit zamanlardan kuşluk-
pek de masum kabuğunda
yıldızlar taşıyor
benekli
kıpkızıl kanatlarında*
tabletler
tarih yüklü kavgadan
oysa
düşünce yazılmalıydı önce
kehribar olsaydım düşünceden
geçmişi gizleseydim inceden
ağlamazdı düşlerim
arsızca sır dökmezdi aynalar
fikrim kıpraştığında
ilk yaprağı okudum bu sabah
adı
'tomurcuğun öyküsü'
deli sürgünler gölgesinde
mecburiyettendir artık yazmak
neden çoğalmaz akıl
şair büyütürken kâinatı
düşünce olmazsa
şiir olur mu hiç
söz düşer mi yere düşünce bittiğinde?
yazmak zamanıysa iklimlerden
bir rüyadır aslında ödünç verilen
kim keşfeder esrarını âlemin
kim çözer bilinmezin sırrını
ateşböceği kızılda divane
veya son yaprak düşmekteyken
ya sonra
sonrası yok!
(*) Küçük Prens'in (Saint Exupery) asteroidi B 612'deki volkanlar...
Müjde böceği (ateş böceği) ise bu volkanları anımsatan bir metafordur.
(18 Nisan 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 18.4.2003 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/18/sonrasi-yok.jpg)
Şimdi düşünüyorum da... Aslında şiiriniz, gerçekten, insana sayfalar dolusu kitaplar yazdıracak nitelikte bir şiir... ...Ve biliyor musunuz!? Bunu yapmaya kalkışan herkes, kendi yaşam felsefesinin kitabını yazmış olur... Bu kadar derin bir şiir okuduğumu hatırlamıyorum... Belki de yazılanların hiç biri; gerçekte anlatmak istediğinize yaklaşmıyor.. Belki de her yorum, yalnızca bir parçasını algılamak anlamına geliyor... Bilemiyorum.. Ama şiiriniz; bir ayna tutuyor insanın kendi ruh ve düşünce evrenlerine... Belki de bakmayı ya da görmeyi; belki de yüzleşmeyi ya da varlığını kabullenmeyi şimdiye dek ertelediğimiz ve aslında yaşam yolculuğumuzun asıl gerekçesi olan bir keşfe itiyor... ...Ve yazdıkça yazmak geliyor içimden!.. Zor olacak ama durmalıyım!.. Yüreğimden yüreğinize teşekkürlerle!..
@}---;---
Öyle derin bir düşünce okyanusu olmuş ki bu şiiriniz; bir ömür yüzsem varamayabilirim karşı kıyısına... Ama benim için güzel olan; bu okyanusta kulaç atabilme olasılığı... Hattâ sadece bu kıyıda olabilmeye râzıyım.. Yalnızca bu dizelerin çağrıştırabileceklerinin iyotlu kokusunu içime çekebilmek için... Râzıyım!.. YÜREĞİNİZE SAĞLIK!!! @}--;---
TÜM YORUMLAR (3)