...Sonrası Yok! ... Şiiri - Naime Erlaçin

Naime Erlaçin
955

ŞİİR


43

TAKİPÇİ

...Sonrası Yok! ...

hüzünler ülkesinde dün akşam
korsandı yelkenim ummanda
vurdum kalemi aklıma
en aşina dost kucağında

avucumda bir müjde böceği
-vakit zamanlardan kuşluk-
pek de masum kabuğunda
yıldızlar taşıyor
benekli
kıpkızıl kanatlarında*

tabletler
tarih yüklü kavgadan
oysa
düşünce yazılmalıydı önce

kehribar olsaydım düşünceden
geçmişi gizleseydim inceden
ağlamazdı düşlerim
arsızca sır dökmezdi aynalar
fikrim kıpraştığında

ilk yaprağı okudum bu sabah
adı
'tomurcuğun öyküsü'

deli sürgünler gölgesinde
mecburiyettendir artık yazmak

neden çoğalmaz akıl
şair büyütürken kâinatı
düşünce olmazsa
şiir olur mu hiç
söz düşer mi yere düşünce bittiğinde?

yazmak zamanıysa iklimlerden
bir rüyadır aslında ödünç verilen

kim keşfeder esrarını âlemin
kim çözer bilinmezin sırrını
ateşböceği kızılda divane
veya son yaprak düşmekteyken

ya sonra
sonrası yok!

(*) Küçük Prens'in (Saint Exupery) asteroidi B 612'deki volkanlar...
Müjde böceği (ateş böceği) ise bu volkanları anımsatan bir metafordur.

(18 Nisan 2003)

Naime Erlaçin
Kayıt Tarihi : 18.4.2003 17:04:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Tülin Şen Altınlı
    Tülin Şen Altınlı

    İKİNCİ YORUM:
    Şimdi düşünüyorum da... Aslında şiiriniz, gerçekten, insana sayfalar dolusu kitaplar yazdıracak nitelikte bir şiir... ...Ve biliyor musunuz!? Bunu yapmaya kalkışan herkes, kendi yaşam felsefesinin kitabını yazmış olur... Bu kadar derin bir şiir okuduğumu hatırlamıyorum... Belki de yazılanların hiç biri; gerçekte anlatmak istediğinize yaklaşmıyor.. Belki de her yorum, yalnızca bir parçasını algılamak anlamına geliyor... Bilemiyorum.. Ama şiiriniz; bir ayna tutuyor insanın kendi ruh ve düşünce evrenlerine... Belki de bakmayı ya da görmeyi; belki de yüzleşmeyi ya da varlığını kabullenmeyi şimdiye dek ertelediğimiz ve aslında yaşam yolculuğumuzun asıl gerekçesi olan bir keşfe itiyor... ...Ve yazdıkça yazmak geliyor içimden!.. Zor olacak ama durmalıyım!.. Yüreğimden yüreğinize teşekkürlerle!..
    @}---;---

    Cevap Yaz
  • Tülin Şen Altınlı
    Tülin Şen Altınlı

    Bence hiç olmadı sonrası.. Ve hiç olmayacak aslında... Çünkü sonsuz bir 'şimdi'deyiz biz... 'Dün' ve 'yarın' dediklerimiz, kendimizi bölmelerimizden başka nedir ki!.. Ya da kolayına kaçmaktan başka işin!? 'Dün dündür' ile '-cağız, -ceğiz' arasına sıkışıp kalmışız işte.. İçin için bildiğimiz bu gerçeği itiraf etmektense; zamanı parçalıyoruz... Bütünü algılamak ve ortaya koyabilmek, mangal gibi yürek ister çünkü... Oysa parçacıklarla uğraşmak daha basit (mi?)... Bütünü görebilmeye başladığında düş gücünün gözleri; 'yazmak mecburiyetten' oluyor artık.. Tıpkı; Sevgili Arkadaşım (akseba)'nın, birzamanlar dediği gibi: 'Biliyorsan, mecbursun!'
    Öyle derin bir düşünce okyanusu olmuş ki bu şiiriniz; bir ömür yüzsem varamayabilirim karşı kıyısına... Ama benim için güzel olan; bu okyanusta kulaç atabilme olasılığı... Hattâ sadece bu kıyıda olabilmeye râzıyım.. Yalnızca bu dizelerin çağrıştırabileceklerinin iyotlu kokusunu içime çekebilmek için... Râzıyım!.. YÜREĞİNİZE SAĞLIK!!! @}--;---

    Cevap Yaz
  • Engin Kahraman
    Engin Kahraman

    Gerçekten bir önceki arkadaşın dediği gibi,her mısrada ayrı bir derinlik var,zordur bu tür şiirleri yazmak,yazılabiliyorsa o kişi gerçekten iyi bir şairdir... Sizde gerçekten iyi bir şairsiniz naime erlaçin.yüreğinize sağlık...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Naime Erlaçin