...sonra,
şehir, gündüz yükünden arta kalan,
son karmaşayı ağırlamaya başlar.
sonsuzluk sandığı o uçsuz bucaklığa karışmak,
karışıp kaybolmak isteyenler için..
....sonra,
o kırmızı ışıkta durursun birden,
sokakça konuşur,
yükselen seslerin altını kısarsın..
yılgın,kırgın izmaritler
dibi tutmuş asfalta düşerken
ses yutup, türkü söylersin.
...sonra,
varolmanın sancıları ile
kendini tükettiğin hayat,
yaşamanın bir sınırı olduğunu fark etmen için zorlar, tutar yakandan silkeler..
sen direnir kendi masalını yazarsın..
ardından,
d/ipsiz kalıntılar,
susmak ve kusmak arasına
gömersin bu kentte..
unutma;
yalnız hayal kuranlar ihlal eder gerçeği...öz/
Kayıt Tarihi : 20.5.2024 05:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!