Ortam aynı tek değişen şey kişiler
Yürüyorum, hiç durmadan yürüyorum
Gölgem büyüyor ruhum değil bedenim üşüyor
Bilmem neden olduğum yerde görünüyorum
Bu sefer şapkamı yanıma bile almadım
Sözlerimi söyledim utanıp saklanmadım
İnsan sesleri ışık hüzmesi ellerimde uyuşma
Neden böyle oldu şimdi, anlamadım
Kayıt Tarihi : 15.12.2023 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!