Son Sesleniş Şiiri - Hamza Okur

Hani nerelerdesin şimdi göremiyorum
Hayallerimi tek başıma öremiyorum
Sabahlar olmadan yatamıyorum yatağa
Sanırım ben yalnız başıma ölemiyorum

Ben alışığım ayrılıklara ne olacak sanki
Hayallerim darmaduman olmuş incinmem ki
İlk defa yaşamadım ve son da olmayacak
Belki dolmayacak senin yerin bilemem ki

Dilim dilim olsaydı da şu susmayan dilim
Söyleyemeseydim gerçekleri sevdiğim
Aslına bakarsak bir maceraydı yaşadım
Biraz direndim ama yaşlı artık mendilim

İlk zamanlarımda çok garipti sanki hayat
Biraz boğuk biraz loş bir o kadar da bayat
Hep öyle tatsız geçer sanardım günlerimi
Ama anladım, bendeymiş en büyük kabahat

Kim bilir belki değişir sonraki hayatım
Ve de gününü bekliyor en büyük rastlantım
İşte o günümü iple çekeceğim ama
Sıradanlaşmış gibime geliyor yaşantım