Ne sen sor benim saçmalıklarımı..
Nede say bir bir günahlarımı.
Düşüp düşüp nefis çukurlarından,
İnsan olarak yine doğrulduk dünya düzünde.
Mamur değildi yüreğim hiçbir mevsim.
Günler keyfu cefa ile teslim etti beni geceye,
Yinede aydınlık yüzle karşıladı beni her zaman
Ceyhun olurken gözlerim,
ışıl ışıl baktı asarı Rahmete kimi an,
Üzerimden ne devir geçti
Ve nice devran.
Dilim türkü söylerken
Gönlüm çeker ahu aman.
Söyletme
Söyletirsen böyle açılır bu gönül kapısı,
Ne sen sor nede ben sayayım haylazlığımı.
Lakin umut her karamsar saatin ardından belirir.
Tan yeri ağarır karanlıklar öncesi.
Çocukluğum aklıma gelir bugün
Pişmanlıklar belirir kapımda.
Basra yıkılıp harap olduktan sonra.10.02.2013
Kayıt Tarihi : 10.6.2013 10:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!