Bir yaprak elimi kondu kırık kanatlarımdan güvercinler uçurdu
Köhne düşüncelerimin elinden tutan rüzgar meydanlarda atlar koşturdu
Nereden bilebilirdim ki, yakarken yalnızlığımı yağmurlara yürüdüğümü
Yaşamın her harfiyle tanıştığımı ince tebessümümde gömebileceğimi
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu yorum karşısında gerçekten mutlu oldum. O kadar güzel ki cümleler. Benim duygularım buna mazhar ise ne mutlu bana. İhya edercesine ve cömertçe sunduğunuz bu cümleler için müteşekkirim. Ne ala duygular sizde ..Bu duygularınızın içindeki ahenk kaybolmasın. Teşekkürler.
Senin yazdıkların, bir şairin kalbinden kopup gelen içsel bir akış gibi...
Okyanusa kavuşmaya can atan coşkun bir nehir..
Duru, sade ama derin.
Hüzünle yoğrulmuş ama umudu elden bırakmayan. Her kelime, kendi içinde bir çareyi, bir güzelliği saklıyor sanki.
Tıpkı hayat gibi—kaybettikçe büyüten, acıyı dönüştüren, ve her şeye rağmen yeniden filizlenen.
Oldukça güzel bir şiir, öykülerinin hiç bitmemesi dilekleirmle kutluyorum :)
Bu yorum karşısında gerçekten mutlu oldum. O kadar güzel ki cümleler. Benim duygularım buna mazhar ise ne mutlu bana. İhya edercesine ve cömertçe sunduğunuz bu cümleler için müteşekkirim. Ne ala duygular sizde ..Bu duygularınızın içindeki ahenk kaybolmasın. Teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta