"çocuklara şiirler yazamadım bağışlayın,
hep büyük kaldım, kendi küçüklüğüme,
büyütüyorum kendimi, kendi küçüklüğümde,
saçlarım döküldükçe anlıyorum,
saçlarının burnumdaki gürlüğünü,
al ses tellerini kulaklarımdan,
ver duymalarıma özgürlüğünü,
silindikçe gözlerimin çapakları,
bir zamanlar,
dudaklarımın hükmünde olan alnının,
gözükmeye başlıyor akları,
ne körmüş benim dudaklarım,
kendini, öptüğü coğrafyada öldürmüş.
cehennem önünü ilikliyor gözlerimi görünce,
sen göremeyince, ben gösteremeyince,
dün gece, bundan önceki gece, bu gece,
gecelerce, günlerce, hatta geçmemiş dünlerce,
adının her harfi, hala dilimde nice."
Kayıt Tarihi : 14.2.2013 23:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Sinan Berber](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/14/sonrada-ki-fakir-anlam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!