Sonra yıkılır bedenim…
Gözlerim sensizliğin,
Gölgelerine takıldı
Ama sen yoktun,
Bu karanlıklarda,
Yalnızlık vardı…
Ve gecenin tadı kalmamış,
Yürek atmıyor heyecanda,
Bir kayıp doludizgin sevgi,
Serap olup saklanıyor gizem örtüyor…
Çöl bakışlarımda vaha arar gibi,
Sana muhtacım oysa…
Bir damla aşk akar yüreğimden,
Kurak topraklara…
Mutluluk tohumu kök salar,
Bir hayalin yamacında,
Dörtnala toz duman olur sevgi,
Talan olur paramparça…
Ben fakir yüreğim,
Sevgi çok uzaklarda görünmez rüya
Ellerimi sıkıca tutan ruhun,
Bırakır ansızın ormanda tenimi
Ormanın çığlığında erir umutlarım,
Güne sis karışır
Yalınayak tüner hüzün alır beni,
En uzak karanlıkta bırakır.
Sonra yıkılır bedenim ruhumdan çıkar…
Oktay ÇEKAL
19.07.2012-20.48
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/19/sonra-yikilir-bedenim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!