Sonra yaşamak oluyor adın Şiiri - Yusuf Şit

Sonra yaşamak uğulduyor umudumun yüksek rakımlarında...
Gölgesinde kaybolduğum her acıdan yeniden doğuyorum içime...
İçime sığmıyor içim.
Damarlarımdan "Nil" geçiyor.
Karışarak ruhuna sonsuzluğa dökülüyoruz günbe gün...

Yüzümüzde ayağı kırık bir at kederiyle yürüyor masumu olduğumuz tüm masalların o en soluksuz en heybetli süvarileri.
Biz hiç savaşmamış, hiç yaşamamış gibi yeniden doğuyoruz hikayemizin en kutsal yerinden...
Umudumuzu şiir'imizi bölüştüğümüz,
Hayatın bizi unuttuğu yerden ömrümüze kendimizide katarak yeniden başlıyoruz yaşamaya...
Birlikte yorulup birlikte yaşlanmaya...