Sonra sonsuzum olsan Şiiri - Oktay Çekal

Sonra sonsuzum olsan…

Son zamanlarda,
Güneş doğmaz gözlerime,
Sanki bir karanlık, gece gibiyim.
Şafak atmaz ruhumun,
Aşk penceresinde,
Uzun bir ömür gibi gecelerdeyim.
Günden uzak hayatlardayım.

İçimi bir sis bulutu sarmış.
Kayboluşlarımda ararım seni.
Yalnızlığın soğuk bendeni,
Yaslanırken tenime, titreme nöbetlerindeyim.
Ruhum üşümelerine tutsak…
Gelip bir sürsen nefesini, hayata inat…
Zaman durur hiç akmaz, bende bıraksan yüreğini…

Sen aşkın sarmaşık gülü olsan,
Kavrasan sevginde, gözlerimden yüreğimi…
Hayatın resmini çizsen, bakışlarında…
Can olup aksan, gönül çeşmenden ruhuma…
Kana kana içsem aşkın musluğundan.
Dolsan varlığıma, zihnimde çoğalsan.
Sonra sonsuzum olsan, bende kalan.

Oktay ÇEKAL
03.10.2016-15.50