Sonra mı? Sonrası Yok

Bu bir iç çöküştü, yok oluş...
Usul usul gizlenen renkteydi ışık.
Atların kişneme sesi uzakta..
Mermi namlunun ucunda..
Tak etse canıma
Tuk dan nem kapacağım

Bir yığın Et..
Biri çift biri tek.
Bu hükümdarlığın, bu ataerkilleşmenin sebebiydi bu kıkırdağımsı yapı
Kendi hükümdarlığını kurmuşçasına,
Acizleşen, kuruyan, mini minnacık kalan kalplerdi
Sevgisizlik ruhsal dengede bir yapıyı helak etmişti
Yaşlı bir kurt gibi nereye saldıracağını bilmeyen bir sürü saçma karın ağrılı serseriyle dolmuştu etraf..

Korumalı ve korumalıydı kız oğlan demeden çocukları
Kendimizi
Ruhumuzu
Beynimizi
Kirletmek istedikleri ne varsa korumalıydı

Sonra tükürmeliydi suratlarına
Bir ağız dolusu
Arsızlaşan ifadelerinin yerlerini değiştirmek istercesine
....